HAMDİLALE

Ömrüm boyunca çok hatalar yaptım, sonuçlarından çok dersler aldım... Bazen azaldım, bazen çoğaldım, çoğalttım... Hatalarımla hayattan koptum yeri gelince, yeri gelince hatalarımla hayata tutundum... Hayatı öğrendim düşe kalka... Yaşayarak öğreniyor insan... Hataları ve doğruları yaparak öğreniyor hayatı, ve hayata dair herşeyi... Kendini ve karşısındakileri bu hatalar ve doğrular ile tanıyor, Özellikle sevdiğim kişilere karşı yaptığım iyi niyetli hatalarım... Sevdiklerimi üzdüklerim... Destek olayım derken yanlışlarım, Sebepleri en başta sevgim... Sonrasında bazen iyi bazense kötü sonuçlar doğuran empati yeteneğim... Olan olmayan her türlü olasılığı zihnimde ve duygularımda yaratabilme, yaşayabilme özelliğim... Sonrasında bazen o olasılıklar arasında yanlış olanlardan birini seçme ihtimalim... Bir anlığına da olsa karşımdaki gibi düşünme, hissetme çabam... Beni en çok kahreden hatalarım... İstesem de çoğu zaman engelleyemediğ im, çünkü sevgimin getirisi olan hatalarım... Ömrüm boyunca hatalarımla, özellikle iyi niyetli hatalarımla üzüp yaraladığım herkesten özür diliyorum... Ve inanıyorum ki çoğu bu hataları niye yaptığımı biliyordur... Biliyorlardır ki hatalarımın esas sebebi onları kendimden önce tutuşum, ve yaralasam bile kendimden korumaya çalışıyor oluşumdur... Sevgi söz konusu oldu mu herşey mübah olur bende...Ben hatalarıyla çoğalan, büyüyen biri..

Türk Tekstilinde bazı konularda gerçekçi olmak gerekir, bir alt yapıya bakalım... çok zayıf olduğu nedeniyle eksiklerimiz bir hayri fazla, bir iğleşme var ama bir çok konuda zayıfız ve (Tasarım ne ki kopyala yapıştır, - Programları öğrensem bende yaparım,) gibi sözlerle karşılaşıyoruz ama kabahat bizde değil kabahat altyapıda ve hepimiz zayıf kaldığımız için maalesef kendine ve işine saygısı olmayan kişilerin dengesiz kelimelerine mağdur kalıyoruz, ama şunu şöylede düşüne biliriz, bu dengesizlikler insanı kamcılar, insan oğlu esasında tembeldir ve kamcılanması gerekir keşke bilgili ustalardan kamcılansak ama bu dengesizlik insanı daha da yaratıcı yapar çünkü hep arayış içindedir standartların dışına çıkıp yaratıcılığını genişletir yani bu ayarsızlık insanı farklı bir yönde okutur ve üretir yani bunun da bir faydası vardır zorlukla bir noktaya ulaşan sonunda daha iyi bir hayat meslek ustalık sahibi olur, yani her şeyi negatif bakmamak gerek, acıt sada hayat kamcı yararlıdır, iyi ustalık dileklerimle.