Merak ediyorum, (Türk Tekstili) Ben ruhumla tekstilden ayrıldıkdan sonra ne değişti öretiminde istediğin gibi mi geçti zaman, Hiç sanmam.. Belki, birkaç kişinin gönlü oldu ama.. Ya sen, Tekstil sen neler hissettin.. Ben o cehennem gibi ruh ayrılığı noktalarken, kaç günde hazmettin, sanıyorum hiç bir zaman, sen cünkü o haçme sayip deyilsin.. Üretimin hafifledi belki o günlerden sonra ama Eskisi kadar da gülemedin değil mi.. Bir süre sahte kahkahalar dolaştı sahte yüzünde.. Söyle, kaybettiğin kadar değerli olan ne kazandın..? Ne değişti ki benden sonra.. Ben gittikten sonra, bir kaç yıl daha yaşlandın, hepsi bu..
Benim senden sonra fazla hikayem olmadı.. Tamamıyla unutamadım tekstili.. Hem bilirsin, nostaljik tarafım da vardır.. Mevcut sevdalar güldürmediği zaman yüzümü hiç çekinmeden mutavazi yaratıcı anılara sığınıyorum.. Resimler, Desenler, insafsızca anlaşılmamış belgelenmiş hüzünler işte.. Hem ben o zamanki calışmalarımı, şimdiki işimden daha anlamlı buluyordum.. Bildiğin gibi asiliğim devam etmekte ve bu sizin düzene ısrarla uymuyorum.. Eskisi kadar kızmıyorum Tekstil cağmiyasına, Oysa sen, binbir zorlukla hayata geçirdiğimiz bu yaratıcı bilgi selini sırtından bıçakladın..
Hayallerim kanadı.. Ve, o günden sonra yüzümde hiç silinmeyecek bir sitem kaldı.. Tekstil Ruhum kırıldıkdan sonra da aleyhime çalıştın hep.. Başka yüzlerle sohbet ederken, Kim bilir kaç kez yine Tekstil konusunda yakalandım O kadar alışmıştı ki gözlerim Örgülere.. Kim bilir kaç kişiye adıyla seslendim.. Kim bilir kaç kalp kırdım Tekstilin aşk sevdası yüzünden..
Tekstile kızgın değilim artık.. Tüm günahlarının cezalandıracak çekecegler.. Ne Ticari ahlak yalanlarına, ne de ümitli günlerimin üzerine dökülen ihanet kırıntılarına inan aldırmıyorum, önemsemiyorum, o yaratıcı ruh kapısından çıktığım günden beri.. Ah bir de Tekstili ahlakını iyi hatırlayabilseydim.. çirkinliklerin içine o doyumsuz hatıraları da ekleyip öyle bitti.. Beni etkileyen bir kalıntın yok artık.. hiç özlemıyorum artık..Ve hayallerimi yıkan camiyayı hiçbir zaman affetmeyeceğim.. O günden sonra ağlamadım bir daha.. Aslında diğer taraftan Tekstile çok şey borçluyum.. Yaptığı her kahpelik kılavuzum oldu.. Daha dikkatli davranmaya başladım.. Daha sağlam adım attım yeterlimiydi bilmiyorum.. Gülüşlere kanmadım artık..
Tekstilde sunduğum sayısız şansı kimseye tanımadım ve tanımayacağım da.. Yalan sezdiğim yerde nokta koydum. Bağışlamıyorum Tekstili, defalarca bağışladığım gibi.. Hani derler ya, dünya küçük.. Oldu da bir yerde karşılaştık, Ne yapacaksın, Pişkinlik edip yine suratıma bakabilecek misin.. Yoksa, yere mi çarpacak bakışların.. Ellerinle mi kapatacaksın yüzünü, MERAK EDİYORUM.. Yada, kendini inanmadığın halde temize mi çıkaracaksın..??
HEYY GİDİ HEY TEKSTİL CAMİYASI bu satırlara rastladığında yada bir yerlerde duyduğunda ????
Biliyorum aynı Tas aynı Hamam devam edeceksin ezip geçeceksin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder