Zaman nasıl akıp gidiyorinsanlar maskelerini ne çok seviyoryıllarca bir yalanla bir ömür geçiyor da
hiç kimse yok bir tek günü sonuna kadar yaşamaya
mecbursun yalnızlığaoysa sevgili,bir tek sevgili
İçimdeki fırtına ele geçirdi beni Bir gün baktım hiç korkmadan aynaya orda yeniden gördüm kendimi
işte sevgili, bir tek sevgilinasıl değiştirir dünyanın gerçeğinişimdi asla pişman değilim yaşadığım her şeyin bedelini ödedim nasıl olsa bir gün gelir duygular bulur yerini hem cehennem hem de cennet yeryüzünün mevsimleri
o kadar şey değişti kiartık kimse masum değil duygular çok eskidi o zamanlar biz ne güzel çocuklardık dünyaya aydınlık gözlerle bakardık ve işte o zaman kırdığın bu kalp şimdi kırıyor başka kalpleri aşkta kazanmak dedikleri kaybetmektir birçok şey.
Murathan MUNGAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder