İyi kalpli,yalnız bir adam, bir gün bir koza
bulur. Kozanın içinde küçük bir tırtıl vardır. Adam çok sever bu
tırtılı, onunla tüm yalnızlığını, tüm sevgisini paylaşır. Gel zaman git
zaman tırtıl büyür, güzel bir kelebek olur. Adam, kelebeğine
hayran; bırakamaz bir türlü… Aslında kelebeğin aklında
dağlar, kırlar, çiçekler var...dır da; kıyamazbir tü...rlü adama ve
sevgisine, yalnız bırakamaz Onu…
Üç günlük ömrünü sevildiği ve sevdiği
yerde geçirmeye hazırdır…Ama adam bilir ki;" Sevmek bazen vazgeçmeyi debilmektir "…Kelebeğine son kez bakar ve onu salıverir özgürlüğüne, kırlarına,çiçeklerine doğru… Kelebek mutlu olmasına mutlu olur ama hiçbir meltem hiçbir çiçek yaprağı adamın avucunun sıcaklığını andırmaz…
Aklında adam, o çiçek senin bu çiçek benim dolaşır
saatlerce… Adam bir kelebeğe sevdalı,bakıp durur boşluğuna.Kelebekse hala konacak sıcak bir avuç aramakta…Böylece kelebek şunu anlar:
"BAZEN AİT OLDUĞUMUZ YER ORASIDIR; SICAK BİR AVUÇTUR BİLİRİZ AMA O YERİN BİZE AİT OLMA İHTİMALİ BİR HİÇTİR…
Böylece adam şunu anlar:
"HİÇBİR SEVDAYI YALNIZCA SEVGİYLE YAŞATAMAZSINIZ"…O günden sonra kelebek ,adama duyduğu
özlemi gömecek bir dağ aramaya başlar,ama gücü tükenene dek arayıp ...da bulamayınca anlar ki;
"HİÇBİR DAĞ BİR ÖZLEMİ GÖMEBİLECEĞİNİZ KADAR BÜYÜK DEĞİLDİR"…
Adamsa artık sevdasını koyar sımsıcak avuçlarına; kelebeğin
yerine… Herkes bir şeyler yaşar ; iyi ya da kötü,doğru ya da yanlış… Yaşadıklarından bir çıkarım yaparak hayatına bir yol verir;aynı zamanda düşüncelerine de…
Bırak SEVGİ seni bulsun…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder